Reddin methode

Maximale ontplooiing van aanwezige kwaliteiten

De Reddin methode is gebaseerd op de 3-D Management Theorie van William James Reddin. Centraal staan de drie dimensies in de managersfunctie: taakgerichtheid, relatiegerichtheid en effectiviteit. Managers kunnen aandacht geven aan de taak en aan de mens. De mate waarin dit gebeurt, bepaalt de stijl van leiderschap. Door toevoeging van de derde dimensie, effectiviteit, kan bepaald worden of de juiste leiderschapsstijl wordt gebruikt in de juiste situatie. Als dat het geval is, is de manier van managen effectief.

Leiderschapsstijlen volgens de Reddin methode

Volgens Reddin zijn er vier manieren van leidinggeven, verdeeld over de dimensies taakgerichtheid en relatiegerichtheid. De vier basisstijlen zijn Separatie (laag op taak, laag op relatie), Relatie (laag op taak, hoog op relatie), Dedicatie (hoog op taak, laag op relatie) en Integratie (hoog op taak, hoog op relatie). Alle basisstijlen kunnen effectief zijn, afhankelijk van de situaties waarin ze worden toegepast. In onderstaande tabel staan de leiderschapsstijlen en de manieren waarop ze wel en niet effectief zijn.

 Basisstijl     Minder effectief     Effectief
 Separatie  Deserteur  Systematicus
 Relatie  Missionaris  Ontwikkelaar
 Dedicatie  Autocraat  Welwillend autocraat
 Integratie  Compromiszoeker  Bestuurder

 

Concreet strategisch beleid

In de Reddin methode worden verantwoordelijkheden en bevoegdheden afgebakend in output-termen. Het strategische beleid van een organisatie kan daardoor in operationele, haalbare en uitdagende doelstellingen vertaald worden. Top-down prioriteiten en bottom-up participatie leveren een motiverend en eenduidig contract op tussen leidinggevenden en medewerkers. Beslissingen kunnen zelfstandig genomen worden, de motivatie groeit en betere resultaten zijn het gevolg.

Grondlegger van de methode is professor dr. William James (Bill) Reddin. Bij Reddin werken consultants internationaal samen. De expertise bij de consultants is daardoor hoog en actueel.